ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ ΣΤΟ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

    Συνάδελφοι / σσες,

Καλή σχολική χρονιά και καλή δύναμη

Το Δ.Σ της ΑΣΓΜΕ σας καλωσορίζει στο σημερινό εκλογοαπολογιστικό συνέδριο, το οποίο γίνεται σε μια νωπή μεταβατική περίοδο αλλαγής σκυτάλης σε κυβερνητικό επίπεδο.

Καλωσορίζουμε πρώτα και κύρια τους συναδέλφους που συμμετέχουν για πρώτη φορά σε τέτοιες διαδικασίες, ιδιαίτερα εκείνους και εκείνες που προέρχονται από περιοχές και Δήμους οι οποίοι δεν είχαν μέχρι σήμερα καμία οργανωτική σχέση με την ΑΣΓΜΕ.

Βασική διαπίστωση και συμπέρασμα της μέχρι σήμερα πορεία μας : Η ΑΣΓΜΕ μέσα από τη δράση της και τον αγώνα της κατοχυρώνεται ως μια συλλογικότητα που εκφράζει χιλιάδες γονείς, με σταθερή αγωνιστικότητα, με επεξεργασμένες θέσεις και προτάσεις για όλες τις πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας και του σχολικού περιβάλλοντος, που δεν καλλιεργεί μειωμένες απαιτήσεις και δεν ρίχνει τον πήχη των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών, που παλεύει με βάση τις σημερινές δυνατότητες που υπάρχουν με δεδομένη την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχοντας ως γνώμονα και στο επίκεντρο τις ανάγκες των παιδιών μας.

Ποιο είναι το ζητούμενο λοιπόν : αυτό που πρέπει να συζητήσουμε και να βάλουμε στο επίκεντρο του Συνεδρίου μας, πέρα από την πείρα που χρειάζεται να μεταφέρουμε από τις περιοχές μας αλλά και τα ουσιαστικά προβλήματα της εκπαίδευσης, είναι το πώς θα μπούμε σε μια πορεία ουσιαστικής οργανωτικής ανασυγκρότησης της ΑΣΓΜΕ και φυσικά τα βήματα που πρέπει να κάνουμε.

Η σημερινή εικόνα της Παιδείας

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Όπως αναφέρουμε και στην ανακοίνωσή μας με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς, «Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκινά. Με όνειρα, προσδοκίες αλλά και αγωνίες και προβλήματα. Παρ’ όλες όμως τις δυσκολίες της ζωής βλέπουμε τα παιδιά μας και σκεφτόμαστε το «αύριο». Κάνουμε όνειρα μαζί τους, μοιραζόμαστε την αγωνία να τους προσφέρουμε ό,τι  καλύτερο, να τους δώσουμε εφόδια για το παρόν και το μέλλον τους, για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, να βάζουν υψηλούς στόχους και να τους κατακτάνε. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μορφωθούν, να σπουδάσουν, να βρουν μια δουλειά στο αντικείμενό τους.

Μία από τα ίδια; Όχι ακριβώς;

Γιατί η νέα κυβέρνηση συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Το έργο των προηγούμενων έρχεται να προστεθεί στο έργο των νέων. Που σημαίνει : πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, νέοι φραγμοί στη μόρφωση των παιδιών μας, με την παιδεία να μετατρέπεται σε εμπόρευμα και γι΄ αυτό να δίνεται ανάλογα με την τσέπη κάθε οικογένειας.»

Με βάση, συνάδελφοι, τις πρώτες εξαγγελίες της κυβέρνησης μέσω των προγραμματικών της δηλώσεων αλλά και του Υπουργείου Παιδείας, το νήμα της πολιτικής στην εκπαίδευση συνεχίζεται από εκεί που το άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση.

Έχουμε χρόνια τώρα καθηλωμένη κρατική χρηματοδότηση, έλλειψη νέων σύγχρονων υποδομών, αδιαφορία για την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων, απουσία μόνιμων διορισμών και καραβάνια χιλιάδων αναπληρωτών, κοροϊδία στη δίχρονη Προσχολική Αγωγή χωρίς να διασφαλιστούν προηγούμενα προσωπικό και υποδομές με αποτέλεσμα νήπια να στοιβάζονται σε υπεράριθμα τμήματα, σε ακατάλληλες αίθουσες, σε κοντέινερ, αλλά δίνεται η δυνατότητα να στεγαστούν ακόμα και σε Γυμνάσια ή Λύκεια. Η νέα κυβέρνηση εξαίρεσε φέτος 13 Δήμους που είχαν σοβαρά προβλήματα, ενώ είναι σαφές ότι και οι Δήμοι που εντάχθηκαν έχουν αντίστοιχα προβλήματα.

Υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε όλους τους τομείς στα Ειδικά Σχολεία, με αποτέλεσμα οι γονείς παιδιών με αναπηρία να κουβαλάνε μόνοι τους κάθε μέρα τον δικό τους σταυρό, αφού η πλειοψηφία αυτών των παιδιών βρίσκεται εκτός ειδικών δομών.

Το Λύκειο με τον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο εξεταστικό κέντρο. Η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει το νόμο Γαβρόγλου για το Λύκειο και την πρόσβαση στα πανεπιστήμια, ενώ παράλληλα ανακοίνωσε ότι θα μειώσει την ύλη, αν και στα σχολεία ακόμα αυτό δεν είναι δεδομένο, δεν υπάρχει σαφής εικόνα.

Ταυτόχρονα ανοίγει τη συζήτηση για τράπεζα θεμάτων, βάση του 10, εθνικό απολυτήριο με συνυπολογισμό του βαθμού και των τριών τάξεων του Λυκείου, διαφοροποίηση σχολικής γνώσης και αυτονομία σχολικών μονάδων. Ειδικά το θέμα του εθνικού απολυτηρίου με συνυπολογισμό του βαθμού και των τριών τάξεων αποτελεί ευθεία επίθεση, νέο αντιδραστικό βήμα στη φροντιστηριοποίηση του Λυκείου. Δεν πρέπει να περάσει!

Το σίγουρο είναι ότι δε θα  αλλάξει η ρότα της ασκούμενης αντιλαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής που μπορεί να συνοψιστεί σε μια σειρά μέτρα που έλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση (μείωση μαθημάτων και αναγκών για εκπαιδευτικούς στην πρωτοβάθμια, “κόφτες” για την ίδρυση κατευθύνσεων σε ΓΕΛ και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, διπλές και τριπλές αναθέσεις, κ.α.)

Στο νέο τοπίο που δημιουργεί η κυβερνητική εναλλαγή, αξίζει να θυμηθούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε μια αντιπαράθεση γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα ζητήματα για να κρυφτεί ότι η πολιτική ενάντια σε εμάς και τα παιδιά μας συνεχίζεται και είναι ενιαία.

Είναι ανάγκη να αποφύγουμε τις παγίδες συζήτησης ανούσιων ζητημάτων και να επικεντρωθούμε σε αυτά που καθορίζουν την ολοκληρωμένη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών μας.

Οι διαμορφωμένες συνθήκες  της Εκπαίδευσης μέσα στις οποίες δρούμε

Οι πραγματικές ανάγκες για τη μόρφωση των παιδιών μας

Σήμερα που θα μπορούσε και θα έπρεπε το σχολείο να καλύπτει πλήρως όλες τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας, τη σχέση τους με τον Αθλητισμό και την Τέχνη, κάθε χρόνο τέτοιο καιρό συζητάμε για τις εξωσχολικές δραστηριότητες που θα καταφέρουμε ή δεν θα μπορέσουμε τελικά να προσφέρουμε στα παιδιά μας, για τις ξένες γλώσσες ή για την οικονομική αφαίμαξη των φροντιστηρίων…

Την ώρα που υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι εκπαιδευτικοί, κάθε χρόνο τέτοιον καιρό συζητάμε το πότε θα έρθουν όλοι οι αναγκαίοι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, οι οποίοι παλεύουν να φτιάξουν πρόγραμμα, αναγκάζονται να διδάσκουν διαφορετικά αντικείμενα από αυτά που έχουν σπουδάσει…

Και παρόλο που φέτος οι μαθητές μπαίνουν σε μια νέα τάξη, θα παραλάβουν τα ίδια παλιά βιβλία, τα γεμάτα ανακρίβειες, ελλείψεις, λάθη, που οι εκπαιδευτικοί πασχίζουν να τα συμπληρώσουν ως διδακτικά εργαλεία με φωτοτυπίες και σημειώσεις και εμείς οι γονείς μοχθούμε πολλές φορές να τα καταλάβουμε για να βοηθήσουμε στο διάβασμα των παιδιών μας.

Την ώρα που θα έπρεπε τα σχολεία να λειτουργούν σε σύγχρονα κτίρια με όλους τους απαραίτητους βοηθητικούς χώρους, αντικρίζουμε ελλείψεις σε υποδομές, ανυπαρξία εργαστηρίων και βιβλιοθηκών, γραφεία εκπαιδευτικών μετατρέπονται σε αίθουσες διδασκαλίας, μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων γίνεται από γυμναστήριο μέχρι και εστιατόριο για τα παιδιά του ολοήμερου… ενώ παρά τους σεισμούς που ταρακούνησαν και φέτος το καλοκαίρι την Αττική, τα Δωδεκάνησα κ.λπ., περισσότερα από τα μισά σχολεία της χώρας δεν έχουν περάσει αντισεισμικό έλεγχο!

Και σ’ αυτά έρχεται να προστεθεί και η συνέχιση της κοροϊδίας με τη δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή. Γιατί και η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει στην πεπατημένη της προηγούμενης, δηλαδή στην εφαρμογή της χωρίς την αναγκαία επιπλέον χρηματοδότηση για προσωπικό και νέα κτίρια. Έτσι νήπια και προνήπια στοιβάζονται σε 25άρια τμήματα, κοντέινερ στήνονται σε αυλές για να χωρέσουν τα παιδιά κι άλλα στέλνονται σε νηπιαγωγεία μακριά από το σπίτι τους γιατί εκεί υπάρχουν θέσεις…

Στην Ειδική Αγωγή, η παράλληλη στήριξη καθυστερεί να αρχίσει και μοιράζεται ένας εκπαιδευτικός σε δυο και τρεις μαθητές, οι δρομολογημένοι διορισμοί αναμένονται κατά τον Δεκέμβρη, ενώ η ανυπαρξία των αναγκαίων δομών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στέλνει χιλιάδες παιδιά με ειδικές ανάγκες σε ιδιώτες ή στο σπίτι τους, εντελώς εκτός οποιασδήποτε εκπαιδευτικής δομής…

Την ώρα που όλα τα παιδιά μπορούν να μορφώνονται ολόπλευρα στο σχολείο μέχρι τα 18 τους χρόνια, οι μαθητές από τη Γ’ Λυκείου αποχαιρετούν πια τη γενική μόρφωση και μπαίνουν σε μια “αρένα” για τις πανελλαδικές εξετάσεις πολύ πιο αγχωτική και ανταγωνιστική, που η κυβέρνηση της ΝΔ δηλώνει ότι θα την κάνει ακόμα χειρότερη, και για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση θα μετρούν οι βαθμοί όλων των τάξεων του Λυκείου…

Κι ενώ μπορούμε να σχεδιάζουμε και να ξέρουμε πόσους επιστήμονες χρειαζόμαστε, τα παιδιά μας μένουν άνεργα…

 

Ειδικά και επίκαιρα θέματα

Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.

Το ζήτημα της προσχολικής αγωγής τα τελευταία δύο χρόνια με αφορμή την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής βρέθηκε στο  επίκεντρο της δράσης των γονιών και των εκπαιδευτικών. Υπάρχει ένας ορισμένος προβληματισμός όχι μόνο για τις υλικές προϋποθέσεις αλλά και το περιεχόμενο της προσχολικής αγωγής ως στοιχείο που φωτίζει τις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών αυτής της ηλικίας.

Χρειάζεται ετοιμότητα από την πλευρά των Οργανώσεων Γονέων γιατί η υλοποίησή της, με τους όρους που αυτή θα συνεχιστεί, (πράγμα που επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη Υπουργική Απόφαση του Υπουργείου Παιδείας που δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά για επιπλέον χρηματοδότηση), σημαίνει ότι οι γονείς από την αρχή του σχολικού έτους,  θα βιώσουν τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής. Αιχμές του αγώνα μας για το επόμενο διάστημα πρέπει να είναι τα παιδιά που μένουν εκτός προσχολικών δομών, οι συνθήκες διαπαιδαγώγησης, σε τι χώρους στεγάζονται, η αναλογία παιδαγωγών και παιδιών.

Χρειάζεται να προβληματιστούμε για το πώς – στο νέο διαμορφωμένο τοπίο της δίχρονης προσχολικής αγωγής που βρίσκεται στην ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας – θα δημιουργηθούν εστίες αντίστασης και ενασχόλησης των γονιών με τους συλλόγους γονέων. Το νέο Δ.Σ να δει πώς μπορούμε να βοηθήσουμε στη μαζική δημιουργία συλλόγων γονέων στα νηπιαγωγεία.

  1. Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

Οι εξελίξεις στην ειδική αγωγή πρέπει να κατανοούνται ως σοβαρό πρόβλημα που αφορά σημαντικά τμήματα της κοινωνίας μας.

Φυσικά, στην περιγραφή των προβλημάτων μπορεί όλοι να συμφωνούμε. Το ζήτημα είναι να προσδιορίσουμε τη λύση.

Γιατί όμως, ενώ οι νόμοι είναι απανωτοί και παίρνονται μέτρα, αντί να λύνονται προβλήματα η κατάσταση χειροτερεύει, γίνονται όλο και πιο ορατά τα βήματα προς τα πίσω;

Τι άλλο δηλώνει η πραγματικότητα των ειδικών σχολείων και των ειδικών τάξεων, που ποτέ δεν ανοίγουν μαζί με τα άλλα σχολεία; Που μένουν χωρίς μεταφορικά μέσα και πρόσληψη μόνιμου και εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού και άλλων ειδικοτήτων, για χρόνια τώρα;

Τι άλλο δηλώνει η πραγματικότητα στα ειδικά επαγγελματικά εργαστήρια, που είναι αφημένα αποκλειστικά στην πρωτοβουλία των ευεργετών και των ιδιωτών, ή η ακόμα πιο αποκαλυπτική πραγματικότητα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που δείχνει ότι μόλις 1 στα 3 παιδιά καταφέρνει να συνεχίσει;

Είμαστε αντίθετοι στη λογική που προβάλλεται λες και τα προβλήματα  των ανθρώπων που θέλουν ειδική βοήθεια και στήριξη, έρχονται περίπου ως αποτέλεσμα φυσικών φαινομένων, και ότι η κοινωνία (γενικά και αόριστα) πρέπει «να δείξει ευαισθησία» απέναντι σε αυτόν τον χώρο.

Όμως, οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους δεν είναι θύματα μιας γενικά «έλλειψης ευαισθησίας της κοινωνίας», αλλά της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων και του κράτους τους, που χρόνια εφαρμόζουν σε βάρος του λαού μας, και που για τις οικογένειες των ΑμεΑ είναι ακόμη πιο βάρβαρη.

Θεωρούμε ότι απαιτείται κοινή δράση,  κοινές πρωτοβουλίες με τον Ενιαίο Σύλλογο Γονέων ΑΜεΑ Αττικής και νήσων.

Από τα ζητήματα που θα έχουμε να δούμε πιο άμεσα είναι οι προσλήψεις αναπληρωτών που το ύψος τους θα καθορίσει την εικόνα της ειδικής εκπαίδευσης με τη λειτουργία των ειδικών σχολείων, την κάλυψη των αναγκών στην γενική εκπαίδευση.

Από κει και πέρα είναι ανάγκη να παρακολουθήσουμε τις κυβερνητικές, νομοθετικές  παρεμβάσεις καθώς έγινε μια αναφορά στις προγραμματικές δηλώσεις για τον σχεδιασμό του υπουργείου που αφορά στον προηγούμενο νόμο για τις νέες δομές και το ρόλο των ΚΕΣΥ, για την ενίσχυση της ενταξιακής εκπαίδευσης και να παρέμβουμε δυναμικά σ’ αυτό το μείζον ζήτημα που απασχολεί χιλιάδες οικογένειες.

  1. Για τις εξελίξεις στα ΕΠΑΛ

Επιβεβαιώνεται περίτρανα ότι οι αλλαγές που έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση στα ΕΠΑΛ χαίρουν αποδοχής και της σημερινής κυβέρνησης η οποία συνεχίζει στην ίδια ρότα ενίσχυσης της μαθητείας, του προγράμματος “Νέα αρχή στα ΕΠΑΛ”, ενώ δεδομένη είναι -με βάση τα στοιχεία- η αύξηση του αριθμού  των μαθητών στα ΕΠΑΛ. Στα νέα μέτρα που έλαβε η σημερινή κυβέρνηση είναι η υπαγωγή της ευθύνης της μαθητείας στη Γενική Γραμματεία Δια βίου μάθησης όπου είναι ενταγμένες όλες οι πρακτικές της τεχνολογικής εκπαίδευσης, προφανώς με κατεύθυνση την πιο στενή σύνδεση με την αγορά και την πιο άμεση διασύνδεση με τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων.

Σήμερα, χρειάζεται να τεθεί στο επίκεντρο η διεκδίκηση για μια σειρά από μέτρα ενίσχυσης του μορφωτικού ρόλου των ΕΠΑΛ. Για παράδειγμα, πρέπει να υπάρξουν μέτρα αντιμετώπισης της μαθητικής διαρροής, όπως γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας κ.ά., να δίνονται έγκαιρα όλα τα βιβλία και αυτά να είναι γραμμένα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και εξελίξεις, να βρίσκονται στη θέση τους από την αρχή της χρονιάς όλοι οι εκπαιδευτικοί, να πάψει αυτό το καθεστώς που κάθε χρόνο κλείνουν τμήματα που χαρακτηρίζονται ολιγομελή, ώστε να μπορεί ο κάθε μαθητής να έχει πρόσβαση στην ειδικότητα που επιλέγει και να την ολοκληρώνει χωρίς εμπόδια.

Ταυτόχρονα, είναι ώριμο και σύγχρονο σήμερα οι μαθητές των ΕΠΑΛ να μορφώνονται ολόπλευρα, να μη στερούνται τη Γενική Παιδεία, να μη στερούνται ούτε ένα γνωστικό αντικείμενο από αυτά που έχει ανάγκη ο νέος άνθρωπος προκειμένου να κατανοήσει τις εξελίξεις, να μπορεί δημιουργικά να εντάσσεται στην κοινωνία και στην παραγωγή.

Αντίστοιχα, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για τον εργαστηριακό εξοπλισμό αυτών των σχολείων, που σε πολλές περιπτώσεις είναι από απαρχαιωμένος έως ανύπαρκτος και τίθενται σοβαρά ζητήματα ασφάλειας των μαθητών και των εκπαιδευτικών στα εργαστήρια.  Χρειάζεται άμεση στήριξη στα Εργαστηριακά Κέντρα και την υποδομή τους, για να γίνεται ουσιαστικά η σύνδεση θεωρίας και πράξης για όλους τους μαθητές των ΕΠΑΛ, καθώς και να παρέχεται δωρεάν ο εξοπλισμός που απαιτείται και να μην τον αγοράζουν οι μαθητές. Απαιτούνται εργαστήρια σύγχρονα, χωρίς την εμπλοκή εταιρειών και ιδιωτών, ενώ μέτρα στήριξης θα ήταν και η μείωση των μαθητών ανά τάξη και εργαστήριο (π.χ. με δύο εκπαιδευτικούς ανά 10 μαθητές) και η διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με ευθύνη του κράτους.

Το πρόγραμμα της μαθητείας, επίσης, πρέπει να γίνεται σε εργασιακά αντικείμενα που συνδέονται με τον κλάδο των αποφοίτων των ΕΠΑΛ, ο μαθητής να έχει όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Ενώ όσοι μαθητές (των νυχτερινών, και όχι μόνο, ΕΠΑΛ) εργάζονται θα πρέπει να δουλεύουν με 6ωρο – 5ήμερο – 30ωρο και να διευκολύνονται με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων.

  1. Σχολική στέγη

Η ημερίδα που πραγματοποιήσαμε ανέδειξε την τραγική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο «χώρος στον οποίο ζουν και μαθαίνουν τα παιδιά μας».

Αυτό που καθιστά επιτακτική ανάγκη τη συνέχιση της παρέμβασής μας Πανελλαδικά από Συλλόγους Γονέων, Ενώσεις και Ομοσπονδίες στο θέμα των κτιριακών εγκαταστάσεων είναι η ολοένα διευρυνόμενη ψαλίδα μεταξύ του σχολείου των αναγκών μας και του σχολείου που έχουμε σήμερα. Ψαλίδα που διευρύνεται από την πολιτική που ακολουθούν απέναντι στη Δημόσια Παιδεία, τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μια πολιτική που υποβαθμίζει σταθερά πλέον την Παιδεία μας, από την προσχολική αγωγή μέχρι το Λύκειο.

Τι ρόλο παίζει το σχολικό κτήριο στη μόρφωση το γνωρίζουμε καλά οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς.

Γνωρίζουμε ότι είναι πολύ σοβαρός παράγοντας διαπαιδαγώγησης και μόρφωσης αλλά και στοιχείο σεβασμού και φροντίδας της Πολιτείας στα παιδιά.

Θεωρούμε ότι η σχολική υποδομή, το μέγεθος του σχολείου, η αρχιτεκτονική του, δεν είναι μόνο τεχνικό ζήτημα. Αφορά στις συνθήκες μέσα στις οποίες γίνεται η μαθησιακή, διαπαιδαγωγητική διαδικασία.

Αλλά από το πώς αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα το υλικό κομμάτι της εκπαίδευσης, που δεν μπορεί να κρυφτεί, μπορεί κανείς να συμπεράνει πώς μεταχειρίζεται και το μυαλό των παιδιών μια πολιτική που «πιάνει και καρφώνει και σκοτώνει… αρχίζοντας από τις πεταλούδες, φτάνει στη σκέψη» όπως λέει ο Παλαμάς.

Για μας, όπως αναφέραμε παραπάνω, δεν αποτελούν δευτερεύον, ούτε τεχνικό θέμα οι υποδομές του σχολείου. Είναι πολύ σημαντικό θέμα οι σύγχρονες, δημόσιες και δωρεάν υποδομές, τέτοιες που να μπορούν να ικανοποιούν διευρυμένα τις σύνθετες ανάγκες των παιδιών μας.

Υπάρχουν σημαντικότατες ελλείψεις σε βασικές υποδομές των σχολείων ξεκινώντας από τις αίθουσες διδασκαλίας και τα εργαστήρια και φτάνοντας στις βιβλιοθήκες, γυμναστήρια και αίθουσες πολλαπλών χρήσεων με αποτέλεσμα τελικά  ούτε η μαθησιακή διαδικασία να γίνεται ολοκληρωμένα ούτε να καλλιεργείται η ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών με βάση τις σημερινές ανάγκες.

Είναι απαίτηση των καιρών να παρθούν όλα τα μέτρα από τη Πολιτεία ώστε η αναγκαία παραμονή των μαθητών να γίνεται σε σύγχρονους χώρους και υποδομές, για όλες τις δραστηριότητες, που βέβαια δεν μπορεί να είναι η αίθουσα διδασκαλίας για όλες τις λειτουργίες και χρήσεις.

Είναι απαίτηση των καιρών, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, να διαμορφωθούν ανάλογα οι σχολικές μονάδες, με εργαστήρια, χώρους άθλησης, θεάτρου, μουσικής, αλλά και υποδομές σίτισης και ξεκούρασης.

  1. Προσφυγόπουλα και εκπαίδευση

Η κατάσταση σχετικά με την Εκπαίδευση των προσφύγων στη χώρα μας βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τις ανάγκες τους. Αυτό αφορά τόσο το ποιος έχει την ευθύνη υλοποίησης (κρατική – ιδιωτική), τις απαιτούμενες δομές, το περιεχόμενο της Εκπαίδευσής τους, τους υλικούς όρους διαβίωσής τους, που συναρτώνται άμεσα με το επίπεδο σχολικής παρακολούθησης και τη συνέχεια στη μάθηση. Μια σειρά από δράσεις που αφορούν την ενίσχυση της Εκπαίδευσης των προσφύγων μαθητών έχουν εκχωρηθεί στις ΜΚΟ.

Ο αριθμός των Τάξεων Υποδοχής (ΤΥ) είναι αναντίστοιχος με τις ανάγκες. Οι ΤΥ «μονιμοποιούνται» με συμβασιούχους – αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, δεν υπολογίζονται στα κενά προσωπικού που δίνονται για προσλήψεις και ξεκινούν, συχνά, στα μέσα της σχολικής χρονιάς.

Τίποτε δεν προβλέπεται για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των προσφύγων. Κι αυτό όταν είναι επιβεβαιωμένο πως για κάθε άνθρωπο η μητρική γλώσσα είναι βάση για τη γλωσσική αλλά και τη γενικότερη κοινωνική συγκρότηση και εξέλιξή του.

Η κυβέρνηση δεν έχει ανταποκριθεί στο αίτημα για μείωση του προβλεπόμενου αριθμού μαθητών ανά τμήμα, εκεί που υπάρχουν πρόσφυγες μαθητές, για δημιουργία τμημάτων προετοιμασίας με ευελιξία στο ωρολόγιο πρόγραμμα και στα διδασκόμενα μαθήματα ανάλογα με τις ανάγκες τους. Δεν υπάρχει αναγνώριση του συνόλου των τμημάτων που λειτουργούν στα διαπολιτισμικά σχολεία στο myschool με την αναγκαία προσμέτρηση των μόνιμων αναγκών (π.χ. σε Τμήματα Ένταξης) στις οργανικές θέσεις, με την εξασφάλιση χώρων και την ανάλογη αύξηση της χρηματοδότησης για την κάλυψη των επιπλέον πόρων που απαιτούνται.

Τα σχολικά γεύματα παντού, η διασφάλιση της δωρεάν μετακίνησης όλων των παιδιών και των εφήβων, η έγνοια για την ένδυση και την υπόδησή τους, για τους όρους των χώρων που μένουν, μελετούν και κοιμούνται, η έννοια για τη συμμετοχή τους σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες δεν αποτελούν ήσσονος σημασίας ζητήματα.

Χρειάζεται να διεκδικηθούν : να γίνει με αποκλειστικά κρατική ευθύνη πλήρης καταγραφή των αναγκών για την Εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, των αιτημάτων για άσυλο, ποιοι θα φύγουν για άλλες χώρες της ΕΕ και σε ποιο χρονικό ορίζοντα, τα αιτήματα επανένωσης οικογενειών, ποιοι θα εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα μας.

Επίσης να υπάρξει με ευθύνη του κράτους και της κυβέρνησης ένταξη όλων των παιδιών στο δημόσιο σύστημα Εκπαίδευσης και Προσχολικής Αγωγής με κατάλληλο προσωπικό και υποδομές.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα παιδιά του πολέμου, της φτώχειας και της προσφυγιάς.

Οι πραγματικές ανάγκες της ζωής μας

  1. Σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Να ζούμε με αξιοπρέπεια με τη δουλειά μας.

Η ανάπτυξη που σχεδιάζει η σημερινή κυβέρνηση είναι ανάπτυξη για τους «λίγους» και σε βάρος των «πολλών» και των δικαιωμάτων τους. Η «αγορά» δεν αντέχει ανθρώπινες σχέσεις εργασίας. Με το αντεργατικό πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης οδηγούμαστε στην κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων και το παραπέρα χτύπημα των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Στον εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε   κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές εργασίας στο σύνολο των προσλήψεων, υπάρχει από τη μια σημαντική άνοδος της μερικής απασχόλησης στο σύνολο της απασχόλησης αλλά και εξαντλητικά ωράρια από την άλλη, τα μεροκάματα  είναι πολύ χαμηλά και έχουμε κατρακύλα των μισθών. Ταυτόχρονα έχουμε μείωση του εργατικού δυναμικού και συνολικά του ικανού προς εργασία πληθυσμού και μεγάλο ποσοστό ανεργίας. Επίσης υπάρχει διαρκής αύξηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, με άλλα λόγια της προσωρινής απασχόλησης.

Σήμερα θα μπορούσαμε να ζούμε  και να δουλεύουμε με βάση τις τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της ανάπτυξης των παραγωγικών μέσων και ο πλούτος που παράγεται να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας.  Όμως όλα σχεδιάζονται όχι με  κριτήριο την ευημερία των πολλών που δουλεύουν και υποφέρουν αλλά την ευημερία των κερδών των λίγων.

Κι είναι αυταπάτη αν νομίζουμε πως ο αγώνας μας  για τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, ακόμη κι αν έχει ορισμένες νίκες, αρκεί. Πρέπει να συνδυαστεί και με τον αγώνα για δουλειά με δικαιώματα.  Μόνο τότε, υπάρχει ελπίδα,  το μέλλον των παιδιών μας να είναι καλύτερο από τη σκληρή πραγματικότητα και την εργασιακή ζούγκλα που βιώνουμε εμείς σήμερα. Άλλωστε οι εξελίξεις στην παιδεία, τελικά αφορούν την προετοιμασία του αυριανού εργατικού δυναμικού, τους όρους με τους οποίους θα ενταχθούν ως εργαζόμενοι στην οικονομία.

  1. Διεκδικούμε το δικαίωμα μας  για  δωρεάν  άθληση, τέχνη, πολιτισμό.  Θέλουμε  δημιουργικό  ελεύθερο  χρόνο.

Για  εμάς  τους  γονείς  το ζήτημα ελεύθερος χρόνος είναι ζήτημα – κλειδί.  Και  αυτό  γιατί     καθημερινά  βιώνουμε  την ολοένα  και  μεγαλύτερη  έλλειψη ελευθέρου  χρόνου  από  πλευρά  μας  και  από  την άλλη  κάνουμε  τεράστια  προσπάθεια  να  καλύψουμε  τον  λιγοστό  ελεύθερο  χρόνο  των παιδιών  μας  με  δραστηριότητες που καθολικά  πλέον  τις  πληρώνουμε  και  πολλές  φόρες τις  χρυσοπληρώνουμε. Η διεκδίκηση ελεύθερου χρόνου για δημιουργία αποτελεί όρο για την ολόπλευρη μόρφωση μιας δημιουργικής προσωπικότητας, και συνδέεται με την ανάπτυξη δωρεάν πολιτισμού και του μαζικού αθλητισμού, την ανθρώπινη ζωή σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον και γενικότερα την ενεργητική στάση ζωής.

Αυτήν τη στιγμή, καθημερινά δημιουργούνται νέα ιδιωτικά κέντρα και δομές πολιτισμού αλλά και  όσα  λειτουργούν  υπό  την αιγίδα   των  Δήμων  έχουν και  την αντίστοιχη  οικονομική συμμετοχή  με  πολλές  ελλείψεις, δεν καλύπτουν το σύνολο των  δραστηριοτήτων, έχουν περιορισμένο αριθμό τμημάτων, συγκεκριμένο  πρόγραμμα  όπου δεν μπορεί να  καλύψει  το  σύνολο των αναγκών.

Αυτό  που  έχουμε  ανάγκη  σήμερα  –  γονείς  και μαθητές – και  το  διεκδικούμε  είναι κέντρα καλλιτεχνικής αγωγής και δημιουργικής δραστηριότητας στους δήμους, με κρατική χρηματοδότηση και επιστημονική στήριξη, δωρεάν για όλους  όσοι θέλουν να ασχοληθούν ή να εκπαιδευτούν σε μουσικά όργανα, στο τραγούδι και άλλες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης. Έχουμε  ανάγκη και διεκδικούμε ουσιαστική αύξηση των κρατικών πόρων και αξιοποίησή τους με τρόπο που να δίνει ώθηση στις δημιουργικές ικανότητες των παιδιών μας. Την ανάπτυξη της ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας και πολιτιστικής δραστηριότητας, που  να αγκαλιάζει φορείς, συλλόγους και  να αναπτύσσει πολύμορφη δράση .

Επίσης διεκδικούμε την προστασία των ελεύθερων χώρων και την κατάκτηση νέων. Την αξιοποίησή τους για πράσινο και λειτουργίες που ενισχύουν τη συλλογική κοινωνική δραστηριότητα και, γενικότερα, βελτιώνουν την ποιότητα ζωής.

O Αθλητισμός αποτελεί βασική προϋπόθεση, ιδιαίτερα για τους μαθητές, ώστε να διαμορφώνουν όσο γίνεται ολοκληρωμένη κοινωνική προσωπικότητα, καλλιεργώντας και αναπτύσσοντας τη συλλογικότητα, την αγωνιστικότητα και την πειθαρχία σε κανόνες και κοινωνικές αξίες.

Παρά το γεγονός ότι οι ανάγκες για άθληση αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο αλματωδώς και λόγω των συνθηκών ζωής, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, μειώνονται ουσιαστικά και αυτές οι υποτυπώδεις κρατικές παροχές. Γιγαντώνεται ο ιδιωτικός τομέας, όπως τα ιδιωτικά γυμναστήρια, οι πισίνες, τα γήπεδα 5Χ5, τα κλαμπ κλπ

Πιστεύουμε στην ευρύτερη αξία της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού, που βοηθούν τον μαθητή να ενταχθεί στην κοινωνία, να δουλεύει συλλογικά, να έχει στόχους, να αντιμετωπίζει τα προβλήματά του. Το πρότυπο του αθλητισμού, ως κοινωνική λειτουργία και λαϊκό δικαίωμα, είναι πράξη φυσικής υγείας, παιδείας, αυτογνωσίας, ομαδικότητας, αλληλεγγύης, άμιλλας, ειρήνης και προόδου.

  1. Θέλουμε να ζούμε σε ένα περιβάλλον χωρίς μολύνσεις και καταστροφές.

Ζήσαμε όλοι και ευαισθητοποιηθήκαμε από την τεράστια οικολογική καταστροφή του Αμαζονίου, τις φωτιές στη χώρα μας. Χωρίς καμιά αμφιβολία, η γη είναι το σπίτι μας και όταν μαραζώνει και καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον της, απειλείται το μέλλον των παιδιών μας. Όμως αξίζει να θέσουμε κάποια ερωτήματα: αυτό το σπίτι καταστρέφεται από μόνο του; Θέλουν όλοι να σωθεί;  Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε τον Αμαζόνιο για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Η πυρκαγιά στο Μάτι και οι πλημμύρες στη Μάνδρα, που κόστισαν εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές, οι πυρκαγιές στην Πελοπόννησο ή την Εύβοια, η σχεδιασμένη εγκατάλειψη χώρων πρασίνου, πάρκων  κ.λπ, έχουν  προφανή στόχευση την ιδιωτικοποίησή τους.

Ας σκεφτούμε και μια άλλη πλευρά. Οι ανεμογεννήτριες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, οι ιχθυοκαλλιέργειες, οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας που στήνονται δίπλα σε σχολεία, κ.α. αποτελούν μόνιμες ενδείξεις ότι μπροστά στο κέρδος η οικολογική ευαισθησία εξαφανίζεται.

Γι’ αυτόν τον λόγο, χρειάζεται συστηματική ενασχόληση των φορέων των γονιών για όλα αυτά τα ζητήματα. Να πρωτοστατήσουμε σε μια προσπάθεια ανάδειξης επικίνδυνων κινήσεων στις γειτονιές, να διεκδικήσουμε χώρους πρασίνου. Αποτελεί θετική παρακαταθήκη που πρέπει να συνεχιστεί, οι κινητοποιήσεις για τον ΧΥΤΑ στην Δυτική Αττική, για τα καζάνια στον Πειραιά, στον Βόλο, κ.α.

Απολογισμός δράσης του Διοικητικού Συμβουλίου

Το Δ.Σ της ΑΣΓΜΕ συνεδρίασε έξι φορές και ενδιάμεσα μεσολάβησε και το ετήσιο απολογιστικό μας Συνέδριο. Κυρίως οικονομικής φύσεως προβλήματα μας εμπόδισαν να συνεδριάσουμε πιο τακτικά. Υπήρχε βέβαια ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ των μελών του Δ.Σ για όλα τα ζητήματα και τις πρωτοβουλίες που πήραμε ως Δ.Σ αλλά η ζωντανή συζήτηση ανεξάρτητα ζητημάτων επικαιρότητας είναι πιο γόνιμη και ουσιαστική. Στις συνεδριάσεις είχαμε καλό κλίμα και γινόταν πραγματικά ουσιαστικός διάλογος πάνω σε όλα τα θέματα της ημερήσιας διάταξης. Σίγουρα δεν είμαστε ευχαριστημένοι, υπάρχει ανάγκη περισσότερων συνεδριάσεων του Δ.Σ λόγω των προβλημάτων που ανακύπτουν γενικότερα. Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε ότι αναπτύχθηκε μια πλούσια δράση, είχαμε ένα σοβαρό αποτέλεσμα σε σημαντικά θέματα (Αλφαβητάρι, ημερίδα σχολικής στέγης, κ.α.)

  1. Ανάδειξη ζητημάτων επικαιρότητας

Όπου με αναλυτικό τρόπο περιγράψαμε τα προβλήματα και τις επιπτώσεις   από την εφαρμογή των νέων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων.

  • Για τις αλλαγές στο Λύκειο και την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
  • Για τις αλλαγές στην Ειδική Αγωγή και τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες
  • Για τα κρούσματα γρίπης και υγείας των μαθητών
  • Για τα ναρκωτικά και τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης (Χ.Ε.Χ)
  • Για τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή και τις προϋποθέσεις υλοποίησης της
  • Για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού όπου αναδείξαμε τις βασικές αιτίες ρατσισμού και ξενοφοβίας.
  1. Συμμετοχή και στήριξη κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων

Μαθητών και Εκπαιδευτικών για τα τρέχοντα προβλήματα της παιδείας.

  • Συμμετοχή σε κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Παιδείας για τα εκπαιδευτικά κενά
  • Συμμετοχή σε συλλαλητήριο μαθητών και μαζικών φορέων για τις αλλαγές στο Λύκειο
  1. Οργάνωση και συμμετοχή παραστάσεων διαμαρτυρίας
  • Στο Υπουργείο Παιδείας και σε συναντήσεις με παράγοντες του Υπουργείου για τα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία.
  • Συναντηθήκαμε με το Γ.Γ του Υπουργείου Παιδείας κο Αγγελόπουλο όπου ενώ μας διαβεβαίωσε ότι θα πρέπει να έχουμε τακτικές συναντήσεις για ανταλλαγή απόψεων στη συνέχεια εξαφανίστηκε και δεν παρουσιάστηκε σε προκαθορισμένα ραντεβού μας.
  • Στο Υπουργείο Οικονομικών σχετικά με το ΑΦΜ.
  • Πραγματοποιήσαμε συνάντηση με τον Διευθυντή του Γραφείου του Υπουργού Οικονομικών κο Παπακωνσταντίνου για το ΑΦΜ και το πόθεν έσχες. Σχετικά με το ΑΦΜ μας ξεκαθάρισε ότι τον συγκεκριμένο νόμο η σημερινή κυβέρνηση τον βρήκε και δεν σκοπεύει να τον καταργήσει.
  • Καταθέσαμε υπόμνημα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για την απαλλαγή των γονιών από την υποβολή δήλωσης πόθεν έσχες όπου η επιμονή μας οδήγησε σε κατάργηση με τροπολογία της υποχρέωσης των γονιών από δήλωση πόθεν έσχες στις επιτροπές που συμμετέχουν και υποχρεούνται.
  • Καταθέσαμε αίτημα στο Υπουργείο Εσωτερικών για να αποσαφηνιστεί πλήρως η φράση που αφορά «την εποπτεία και τον έλεγχο των συλλόγων γονέων» από τους Δήμους χωρίς μέχρι τώρα απάντηση.
  1. Συναντήσεις με διάφορους φορείς και επιτροπές
  • Με το Σωματείο εργαζομένων στα κέντρα πρόληψης κατά των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας, όπου αναδείχθηκε η ανάγκη να ενισχυθεί ο ρόλος των Κέντρων πρόληψης ειδικά σήμερα που έχει ενταθεί η πίεση να αμβλυνθούν οι αντιστάσεις απέναντι στα ναρκωτικά.
  • Με την Επιτροπή Εργαζομένων Γενικών Καθηκόντων των Σχολείων, όπου αναδείχθηκε το σοβαρό πρόβλημα έλλειψης βοηθητικού προσωπικού στις σχολικές μονάδες.
  1. Κατάθεση προτάσεων για διάφορα ζητήματα
  • Τοποθετηθήκαμε και καταθέσαμε τις προτάσεις μας στην ακρόαση φορέων της διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για το Δημογραφικό.
  • Τοποθετηθήκαμε και καταθέσαμε τις προτάσεις μας στην Ε.Μ.Υ της Βουλής για τις αλλαγές στο Λύκειο και την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
  • Τοποθετηθήκαμε και καταθέσαμε τις προτάσεις μας στην Ε.Μ.Υ της Βουλής για την αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης της εκπαίδευσης.
  • Τοποθετηθήκαμε και καταθέσαμε τις προτάσεις μας για τα ΚΔΑΠ – ΚΔΑΠ ΜΕΑ σε Περιφερειακό Συνέδριο των εργαζομένων σε αυτά.
  1. Πήραμε από κοινού πρωτοβουλίες με την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
  • Συναντηθήκαμε με τη Διοίκηση των Κτιριακών Υποδομών ΑΕ μαζί με την Πανελλήνια Ένωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων όπου ενημερώσαμε και συζητήσαμε για τα σοβαρά προβλήματα της σχολικής στέγης και διαπιστώθηκε η διαφαινόμενη πλέον επιδίωξη  ανέγερσης σχολείων με τη μορφή ΣΔΙΤ.
  • Διοργάνωση από κοινού συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα για τις αλλαγές που αφορούσαν την υποβάθμιση και την αλλαγή του χαρακτήρα των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων αλλά και έβαζαν εμπόδια στην απρόσκοπτη μεταφορά των μαθητών τους.
  1. Συνεργασία με υποκείμενα όργανα Οργανώσεων Γονέων
  • Ανταποκριθήκαμε σε προσκλήσεις Ομοσπονδιών, Ενώσεων, Συλλόγων και πήραμε μέρος σε εκδηλώσεις και συζητήσεις για διάφορα θέματα.
  • Απαντήσαμε σε δεκάδες εκκλήσεις Συλλόγων Γονέων και γονιών και βοηθήσαμε στην επίλυση ζητημάτων που τους απασχολούσαν.
  1. Συνεργασία με φορείς εκπαιδευτικών
  • Συμμετείχαμε και τοποθετηθήκαμε στο 2μερο συνέδριο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) για τη δίχρονη προσχολική αγωγή και την Ειδική Αγωγή.
  • Απευθύναμε χαιρετισμό στα Συνέδρια της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ
  • Πραγματοποιήσαμε συνάντηση με το Δ.Σ της ΟΛΜΕ, εκδώσαμε κοινό δελτίο τύπου και συμμετείχαμε σε κινητοποίηση εκπαιδευτικών για τις αλλαγές στο Λύκειο.
  • Εκδώσαμε κοινή επιστολή με τη ΔΟΕ για τους εργαζόμενους Γενικών Καθηκόντων στα Σχολεία.
  • Συμμετείχαμε επίσης με Πρωτοβάθμια Σωματεία Εκπαιδευτικών καθώς και την Επιτροπή Αγώνα Αναπληρωτών σε κινητοποιήσεις στο Υπουργείο Παιδείας.
  1. Συγγραφή «Αλφαβηταριού – Οδηγού» Οργανώσεων Γονέων

Ολοκληρώσαμε τη συγγραφή του «Αλφαβηταριού – Οδηγού» των οργανώσεων γονέων, μια σημαντική προσπάθεια η οποία ελπίζουμε, όπως αναφέρουμε και στο εισαγωγικό μας σημείωμα, «να συμβάλλει στην όσο το δυνατόν καλύτερη ενημέρωση σχετικά με διάφορα θέματα που διέπουν τη λειτουργία, τη συμμετοχή αλλά και τις εκλογικές διαδικασίες των Οργανώσεων Γονέων». Ο στόχος μας πρέπει να είναι κάθε σχολείο στην Ελλάδα να έχει τον οδηγό! Ανήκει δεν ανήκει στην ΑΣΓΜΕ.

 

  1. Διοργάνωση ημερίδας για τη Σχολική Στέγη

Πραγματοποιήσαμε την Ημερίδα για τη σχολική στέγη. Οι εισηγήσεις στην εκδήλωση ανέδειξαν και φώτισαν τις αιτίες της σημερινής κατάστασης αλλά και έθεσαν τα αιτήματα που πρέπει να απασχολήσουν τις οργανώσεις γονέων προκειμένου να αποτελέσουν διεκδικητικό πλαίσιο ανάπτυξης της πάλης μας.   Από όλες τις γωνιές της Ελλάδας έρχονται  μηνύματα που αποδεικνύουν ότι η παλαιότητα των κτιρίων, η μη ανέγερση νέων σχολείων και η υποχρηματοδότηση αυξάνουν καθημερινά τα κτιριακά προβλήματα και τις ελλείψεις σε υποδομές και εξοπλισμό.

Προτάσεις και πλαίσιο δράσης για την επόμενη διετία (2019 – 2021)

Το κίνημα να πάει μπροστά να αντεπιτεθεί

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενα Συνέδριά μας,  χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για τη δημιουργία νέων Ενώσεων και Ομοσπονδιών σε περιφερειακό επίπεδο αλλά πιστεύουμε  ότι θα βοηθήσει πάρα πολύ αν καταφέρουμε να μειώσουμε την απόσταση μεταξύ ΑΣΓΜΕ, Ομοσπονδιών, Ενώσεων και Συλλόγων Γονέων. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ανάμεσα στα όργανα των Οργανώσεων Γονέων το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε γιατί με πολύ δυσκολία φθάνουν, και πολλές φορές δεν φθάνουν, οι αποφάσεις, οι επεξεργασίες και οι αναλύσεις του Δ.Σ. της ΑΣΓΜΕ στα πρωτοβάθμια όργανα. Και όταν λέμε «φθάνουν» εννοούμε να αποτελούν  αντικείμενο συζήτησης και ουσιαστικού διαλόγου ώστε να μπολιάζεται ο πυρήνας των Οργανώσεων Γονέων που είναι ο Σύλλογος Γονέων με τις θέσεις μας, να μαζικοποιούνται οι συγκεντρώσεις και οι παραστάσεις διαμαρτυρίας με τα βασικά αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Με λίγα λόγια: πρέπει να μετρήσουμε βήματα ξεκινώντας από το πρωτοβάθμιο επίπεδο, στο να μπαίνουν οι γονείς σε μια διαδικασία διεκδίκησης, όχι διαχείρισης. Αυτό απαιτεί γνώση και ενημέρωση για τις ευθύνες των Δήμων, των σχολικών επιτροπών, της κεντρικής κυβέρνησης. Επίσης προσεκτικά βήματα στην επιλογή μορφών πάλης. Κυρίως όμως απαιτεί να μην επαναπαυτούμε, να μην παρασυρθούμε από την καθημερινότητα αλλά να χτίζουμε συνεχώς την αντίληψη της αγωνιστικής διεκδίκησης.

Να μη συμβιβαστούμε στην καθημερινότητα της μισής ζωής. Να μην παραιτηθούμε από τον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για να έχουν όλα τα παιδιά «ψωμί», μόρφωση, υγεία, ελεύθερο χρόνο, διακοπές κ.ά.

Για αυτόν τον λόγο έχουμε ανάγκη από Συλλόγους Γονέων, Ενώσεις, Ομοσπονδίες, ΑΣΓΜΕ που θα διεκδικούν την αναπλήρωση των απωλειών, που δε θα συμβιβάζονται με τα ψίχουλα, που θα βάζουν στο κέντρο της προσοχής τις διευρυμένες σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των παιδιών μας.

Γενικότερα θα μπορούσαμε με προσεκτικά βήματα να πετύχουμε μια καλύτερη διεύρυνση της δράσης της ΑΣΓΜΕ αγγίζοντας ένα κόσμο πέρα από αυτούς που συμμετέχουν ενεργά στους Συλλόγους Γονέων και έντονα προβληματίζεται για την πορεία του Δημόσιου Σχολείου και το μέλλον των παιδιών του.

Επιδιώκοντας να φτάσουν οι θέσεις – προτάσεις της ΑΣΓΜΕ μέσω των Ομοσπονδιών, Ενώσεων (που συμμετέχουν ή μη σε Ομοσπονδίες) στους Συλλόγους Γονέων και να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης με την ανάληψη πρωτοβουλιών πανελλαδικών δράσεων για την ανάδειξη ζητημάτων με ευρύτερη αποδοχή και προβληματισμό από την πλευρά των γονέων (κτιριακό, εκδρομές, ανοικτά σχολεία, προσχολική αγωγή, ειδική αγωγή, αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες κλπ).

Πλαίσιο πάλης και δράσης

  1. Πραγματοποίηση Εκδήλωσης – Ημερίδας για το περιεχόμενο της μόρφωσης και τα σχολικά βιβλία.

Μας ενδιαφέρει τι μαθαίνουν τα παιδιά μας, πώς συγκροτούν τη σκέψη τους από πολύ μικρή ηλικία. Τι άραγε σημαίνει όταν υποστηρίζεται ότι πέφτει το επίπεδο; Γι όλα αυτά πρέπει να έχουμε γνώμη, να συνεργαστούμε με εκπαιδευτικούς, με επιστήμονες.

  1. Διοργάνωση Εκδηλώσεων – συζητήσεων για θέματα που αφορούν τους όρους και τις προϋποθέσεις με τους οποίους ζούμε εμείς και τα παιδιά μας
  • Για τα Ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις με πλατιά συμμετοχή αρμόδιων φορέων, ενός σοβαρού κοινωνικού προβλήματος που γίνεται μάστιγα της νεολαίας.
  • Την προστασία της πρώτης κατοικίας όπου έχουμε καθαρή θέση υπεράσπισης, γενικότερα, της προστασίας της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας καθώς επίσης στεκόμαστε ενάντια σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς από τις τράπεζες το κράτος και τους δήμους. Να ενταθεί η ταξική αλληλεγγύη ενάντια στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.
  • Τη διαχείριση των απορριμμάτων που δίνουμε ιδιαίτερο βάρος γιατί συνδέεται με τους όρους διαβίωσης των λαϊκών οικογενειών και τη διαμόρφωση του πλαισίου μέσα στο οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Για τον λόγο αυτόν απαιτούμε τη δίκαιη και τεκμηριωμένη χωροθέτηση των υποδομών με γνωστά από πριν κριτήρια, που θα παίρνουν υπόψη την ισόρροπη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
  • Τα Ανοικτά Σχολεία το απόγευμα με την προϋπόθεση να υπάρξουν προσλήψεις μόνιμου βοηθητικού προσωπικού (επιστάτες, φύλακες, καθαριστές, κλπ) ώστε να γίνουν τα σχολεία κέντρα δημιουργικής δραστηριότητας. Παράλληλα διεκδικούμε από τους Δήμους κέντρα καλλιτεχνικής αγωγής και γενικότερα Δομές Πολιτισμού με ΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση για όλα τα παιδιά. Επίσης αγωνιζόμαστε «για την αναβάθμιση της Αισθητικής Αγωγής και της Καλλιτεχνικής Παιδείας στην Εκπαίδευση που θα διαπερνά όλη τη λειτουργία και το περιεχόμενο του σχολείου» όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην εισήγηση.
  • Το Δημογραφικό το οποίο εξελίσσεται σε μείζον πρόβλημα για τη χώρα διότι τα νέα ζευγάρια βρίσκονται μπροστά σε πολλά ερωτηματικά στο πώς θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις τεράστιες δυσκολίες και τις αυξημένες απαιτήσεις της καθημερινότητας (δείτε στην ιστοσελίδα της ΑΣΓΜΕ www.asgme.gr την τοποθέτηση της στην ακρόαση φορέων της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το δημογραφικό).
  • Τις σχολικές εκδρομές

Το κόστος ειδικά αλλά και γενικότερα ο ρόλος και ο χαρακτήρας των μαθητικών εκδρομών και εκπαιδευτικών εξόδων των σχολείων έτσι όπως έχουν εξελιχθεί, επιτάσσουν  την επικαιροποίηση και   διαμόρφωση πρότασης για τις «εκπαιδευτικές εξόδους (εκδρομές, περίπατοι, κλπ) των σχολείων». Μια πρόταση που επιδίωξή της θα είναι να φωτίσει τις διεκδικήσεις που πρέπει να αναπτυχθούν, ώστε οι εκπαιδευτικοί έξοδοι των σχολείων να αναβαθμιστούν, να ενταχθούν καλύτερα στη μορφωτική και γενικότερη λειτουργία του σχολείου και φυσικά να έχουν πρόσβαση  όλοι οι μαθητές.

  • Τις καλοκαιρινές διακοπές μαθητών λαϊκών στρωμάτων

Έρευνες (UNICEF) αποδεικνύουν πόσο έχει επιδεινωθεί η κατάσταση για τα παιδιά των λαϊκών νοικοκυριών σε σχέση με το δικαίωμα και την ανάγκη για διακοπές, έστω και μια βδομάδα το χρόνο. Άρα είναι ζήτημα ζωτικό να απαιτήσουμε την αξιοποίηση των δομών και του προσωπικού των Δήμων, για να γίνει το καλοκαίρι πιο υποφερτό και να ανακουφιστούν οι οικογένειες που αδυνατούν να πάνε καλοκαιρινές διακοπές.

  1. 3. Αλλαγές στο Λύκειο και την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
  • Διοργάνωση εκδηλώσεων και συζητήσεων

Πρέπει να συνεχίσουμε την ενημέρωση για τις θέσεις μας για το εξεταστικό και το Λύκειο, πρώτον γιατί ενδιαφέρει τους γονείς και δεν γνωρίζουν  όλοι για το νέο Λύκειο και το σύστημα πρόσβασης αλλά και γιατί μπορεί να έχουμε αλλαγές και εξελίξεις, όπως περιγράψαμε πιο πάνω.

  1. Κοινές πρωτοβουλίες με Σωματεία και Φορείς για ζητήματα που αφορούν
  • Διεθνείς εξελίξεις

Οι διεθνείς επικίνδυνες εξελίξεις με τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρα μας στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή και στην ευρύτερη περιοχή απαιτεί  να εντείνουμε τη δράση μας με κινήματα Ειρήνης και πρωτοβουλίες που αναδεικνύουν τις πραγματικές αιτίες  των πολεμικών συγκρούσεων, τις συνέπειες και τις επιπτώσεις που  έχουν   για τους λαούς των χωρών αυτών αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Να απαιτήσουμε να μην ανανεωθεί η Συμφωνία με τις ΗΠΑ και να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις.

Να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε σε δράσεις και πρωτοβουλίες της ΕΕΔΥΕ που είχαν σημαντική απήχηση στους μαθητές.

  • Ρατσισμό και ξενοφοβία

Όσο εντείνονται οι περιφερειακές συγκρούσεις και πόλεμοι, όσο συνεχίζονται οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί τόσο θα αυξάνεται η ροή των ξεριζωμένων  προσφύγων. Χρειάζεται σταθερό μέτωπο απέναντι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία, απέναντι σε κάθε αντιδραστική αντίληψη που είτε φανερά είτε καλυμμένα σπέρνει το δηλητήριο του   φασισμού και του ναζισμού.

  1. Πρωτοβουλίες με φορείς Μαθητών και Εκπαιδευτικών

Χρειάζεται να πάρουμε περισσότερες πρωτοβουλίες για την πραγματοποίηση συναντήσεων – συζητήσεων με φορείς μαθητών και Εκπαιδευτικών αναδεικνύοντας πλευρές της αντιλαϊκής εκπαιδευτικής πολιτικής καλύπτοντας όλο το φάσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

  1. Οργανωτική ανασυγκρότηση – διεύρυνση της ΑΣΓΜΕ

Είναι γεγονός ότι υπάρχει στασιμότητα και καθυστέρηση στην οργανωτική διεύρυνση της ΑΣΓΜΕ με τη συμμετοχή νέων Ομοσπονδιών.

Υπάρχουν οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις όμως για να ιδρυθούν τόσο Ενώσεις όσο και Ομοσπονδίες που θα οδηγήσουν στην οργανωτική διεύρυνση της ΑΣΓΜΕ. Αυτό έδειξε και η επαφή – συμμετοχή μας σε συσκέψεις γονέων αλλά και τα δεκάδες τηλεφωνήματα από όλη την Ελλάδα για το ενδιαφέρον γονιών για διάφορα ζητήματα που απασχολούν την καθημερινότητά τους.

Χρειάζεται μεγαλύτερη συλλογική προσπάθεια από την πλευρά του Δ.Σ και άμεσα να αντιμετωπιστεί το ζήτημα προκειμένου να μετρήσουμε βήματα ξεκινώντας από περιοχές που υπάρχουν οι προϋποθέσεις.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Ο αγώνας για το σύγχρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο περνάει μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση με γνώμονα το συμφέρον των παιδιών μας, τις σύγχρονες μορφωτικές τους ανάγκες, το δικαίωμά τους στο παιχνίδι, τον αθλητισμό, την ψυχαγωγία.

Ο αγώνας και η δράση μας ποτέ δε θα είναι μια ευθεία γραμμή, χρειάζεται αύξηση της ικανότητας, της διάθεσης για προσφορά και αυτοθυσίες. Χρειάζεται μεγαλύτερο πείσμα, μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, μεγαλύτερη μαχητικότητα, αλλά και βαθύτερη γνώση. Εμείς δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Δεν θα παραιτηθούμε από αυτό που έχουμε ανάγκη και είναι δίκαιο για μας και τα παιδιά μας.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ 29092019_eisigisi_sinedrio_asgme