Τι έχουν ανάγκη τα παιδιά μας σήμερα;
Όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με κάποιο τρόπο στην εκπαιδευτική διαδικασία (εκπαιδευτικοί, γονείς, παιδιά) όλο και πιο συχνά ανησυχούμε για την κατάσταση που διαμορφώνεται στα σχολεία. Μάθημα σε πανάρχαια και επικίνδυνα κτήρια, έλλειψη δασκάλων και καθηγητών, αλλά και έλλειψη ενδιαφέροντος για μόρφωση, βαρεμάρα, θυμός, ανισότητες, κατηγοριοποιήσεις, δυσβάστακτο κόστος.
Και ποια είναι η απάντηση των κυβερνήσεων; Κενά σε εκπαιδευτικούς, χιλιάδες χαμένες διδακτικές ώρες, κατάργηση και μείωση των καλλιτεχνικών μαθημάτων, τρέξιμο της ύλης και τράπεζα θεμάτων και όποιος κατάλαβε κατάλαβε..
“Κοσμογονίες αλλαγών και μεταρρυθμίσεων” όλα αυτά τα χρόνια και όλες οι κυβερνήσεις με όλα τα μέτρα που εξαγγέλλουν αποποιούνται των ευθυνών τους και καλλιεργούν το κλίμα ότι για τα δεινά του σχολείου σήμερα ευθύνονται από τη μία οι εκπαιδευτικοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, από την άλλη οι γονείς που δεν προσέχουν τα παιδιά τους ή ακόμα και τα παιδιά που είναι απείθαρχα, παραβατικά, κακομαθημένα κ.λ.π. Πετάνε δηλαδή το μπαλάκι της ευθύνης σε γονείς και εκπαιδευτικούς που παλεύουν να ανταποκριθούν χωρίς μέσα και στήριξη, για να αποφύγουν την δική τους κρατική ευθύνη. Καμιά αναφορά στο γεγονός ότι προβλήματα που δημιουργούνται εκτός σχολείου μεταφέρονται σε αυτό, ότι το σχολείο στερείται ουσιαστικών μέτρων και εργαλείων (πχ ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, σχολές γονέων) τουλάχιστον για να τα αναχαιτίσει.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, φτάνουν στην Ομοσπονδία αναφορές για διευθυντές εκπαίδευσης, αλλά και διευθύνσεις σχολείων που σπεύδουν να αναζητήσουνε “λύσεις” για την “ομαλή” λειτουργία των σχολείων στην ένταση της καταστολής, στην αυστηροποίηση των ποινών: κλήσεις αστυνομίας για να αποτραπεί η κατάληψη, έγγραφη εγγύηση από τους γονείς ότι τα παιδιά δεν θα κάνουν κατάληψη, έγγραφη δήλωση ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος δράσης που πραγματοποιείται στη διάρκεια του σχολικού ωραρίου.
Το πλαίσιο αυτό που διαμορφώνεται με ευθύνη της κυβέρνησης είναι μακριά από τις ανάγκες της εκπαίδευσης. Το σχολείο σήμερα έχει ανάγκη από στήριξη με εκπαιδευτικούς σε όλα τα μαθήματα από την αρχή της σχολικής χρονιάς, με λιγότερους μαθητές ανά τάξη, με σύγχρονα κτήρια, υποδομές και εξοπλισμό, με περιεχόμενο που να δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα των νέων ανθρώπων, να απαντά στις αγωνίες τους και στην ανάγκη για ουσιαστική μόρφωση και ολόπλευρη στήριξη στις ανάγκες της ψυχοσυναισθηματικής τους ανάπτυξης (καλλιτεχνικά μαθήματα, φυσική αγωγή, γενικότερες πολιτιστικές δράσεις με ευθύνη του κράτους).
Καλούμε τις Ενώσεις, τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων σε συνεργασία με τους φορείς των εκπαιδευτικών και των μαθητών να εντείνουμε την πάλη μας ώστε να προτάσσονται οι ουσιαστικές ανάγκες και τα δικαιώματα των παιδιών μας σε αυτή την κατεύθυνση.
